۳۴ – باز هم می گوئیم که خلقت جدید قلمرو خدا شدن انسان نیست بلکه عرصه ظهور خدا از انسان است و تا ابد عبودیت خلق و ربوبيت خالق باقیست. شطحیات عارفان اموری برخاسته از عشق و مستی و جذبه حق است و از حالات موقتی است و نه از مقامات این نکته را بدان تا به دام ابلیس نیفتی !

خداوند خالق همواره برتر از مخلوق خویش است حتی آنگاه که مخلوق مظهر كمال كليه اسمای الهی شود. و حق الله اکبر از این مقام است که بر می خیزد.

۳۵- بنگرید که ابن عربی معدن حیرت آور علم اسماء و دریایی مکاشفات و مشاهدات غیبی می گوید: هر چه در خود نگریستم ذره ای نشان از ربوبیت در خود نیافتم و جز عبودیت خویش ندیدم.

استاد علی اکبر خانجانی
آفرینش عرفانی ص ۶

لطفا امتیاز بدهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *