حکمت از راه صدق حاصل می آید و صدق یعنی هماهنگی علم و عمل.

آنچه که در آدمی خود نامیده می‌شود و هسته مرکزی هویّت فردی و اراده بشری اوست ، و من اوست محل تلاقی و تمرکز و اتّحاد تن و جان است یعنی کوره آتش موجودیت اوست که منیّت و امّاره گی اوست و کانون شیطنت و دوزخیّت اوست و ناریّت اوست که اراده شخصی اوست.