دعاي سباسب به مثابه بیانیه و مرام نامه غیبت امام مطلق است. این دعايِ سراسر تازیانه هاي قهر و غلبه و قدرت نشان می دهد که امام زمان در جایی پنهان نشده بلکه در غیبت و هیبتی الهی قرار گرفته و این شدت جلال و هیبت است که جبراً باعث غیبت اوست و خود او این اراده را کرده است و بدان متّصف شده است آن هم در اوج تنهایی و بی یاوري و طرد شدگی و محاصره توسط دشمنان و خیانت توسط دوستان.