198-آزادی این است که
آدمی نه کسی را در خود گروگان بگیرد و اسیر خود کند و نه اسیر در دیگران باشد.
یعنی خودِخودش باشد نه اضافه و نه کم و این مقام عارف است.
پس راه آزادی جز عرفان عملی نیست
که دین باطن است.
پس آزادی جز در دین خدا نیست.دین عرفانی!
و این همان عروه الوثقی است.
از کتاب پدیده شناسی قرآنی،صفحه 116،اثر استاد علی اکبر خانجانی