توبه از اعمال توبه ای جاهلانه است. توبه از افکار ، توبه ای عالمانه است و توبه از احساسات توبه ای عارفانه است. و توبه از تمامیت(خود) توبه ای صوفیانه است که توبه ای خلاق و کن فیکون ساز توست.
اعمال آدمی اجر و جزای اوست. پس توبه از اعمال عین کفر است و فقط موجب نفاق است. توبه از طرز فکر و امیال و آرزوها و باورهایت نما که مولّد اعمال تو هستند ! و اساسی تر از ان توبه از احساس و عواطف قلبی خود نما که مولد افکار و باور های تو هستند ! و از همه مهمتر توبه از خود و منیت خود نما که اساس کفر توست و مولد عواطف و افکار و اعمالند.
و چگونه می توانی از خود توبه کنی ؟ جز به یاری روحی بزرگ از انسان صاحب روح خدا و اراده حق ! اینست توبه نصوح و مابقی خود فریبی است !
از کتاب اخلاق عرفانی
تألیف استاد علی اکبر خانجانی