۱۶۲۴ – تهمت ناحق دقیقاً بمعناى قائل شدن شریکی برای وجود دیگران است آنهم شریکی دیو صفت و شيطان !
۱۶۲۵ – در حقیقت آدمی صفات زشت خود را به دیگران نسبت می دهد آنهم به مؤمنان. زيرا مؤمنان آئينه وارند و دیگران را به خودشان می نمایند. و بدین طریق یک صفت زشت و یک شیطان و دیوی را که در خودش هست و می بیند بجای آنکه پاک و لعن نماید به مؤمن نسبت می دهد و لذا آن دیو را برای همیشه با خودش حفظ نموده و شریک وجود خود می سازد: ظلم نمی کنید الا به خودتان !
استاد علی اکبر خانجانی
توحید عملی ص ۱۳۷