مجموعه آثار استاد علی اکبر خانجانی

زن و پول

زنانیت زن یعنی رحمت و لطافت وجودی اش یعنی همسريت و مادريتش، دشمنی شقی تر از پول زدگی ندارد. ابتلای به دنیا و دنیاپرستی که معمولا در حد پرستش لوازم خانه و دکوراسیون است برای هلاکت روح زنانگی کافی است تا چه رسد به اینکه به اموال و املاک بیشتری هم مبتلا شود و برای خود درآمد و تجارت و پس انداز مستقلی هم داشته باشد. در اینجا سخن بر سر حقوق اقتصادی زن نیست بلکه بحث بر سر حقوق روحانی اوست.

تجربه بشری در همه جای زمین نشان می دهد که ابتلائات مادی برای زن همچون جذام روح است و قلبش را می میراند تا آن حد که چشمانش را نسبت به فرزندانش هم کور می سازد. بیهوده نیست که خداوند مسئولیت معشیت زندگی زن را به مرد سپرده است تا وی حتی مبتلا به نیازهای مادی خودش هم نباشد و بتواند خانه را بعنوان هسته اولیه جامعه مهد محبت و معنویت و لطافت سازد و زنگار دنیا زدگی را از مردش هم بزداید.

زن به تجربه و آزمون وجودی خودش به یقین می داند برای معشیت خود مطلقأ نیازی به کار کردن و اشتغال مستقیم به امور مادی ندارد و از این بابت جای هیچ نگرانی هم نیست زیرا مرد محبوبش بسیار بیشتر از خود او نگران آسایش و سلامت و آتیه اوست. ولی مالیخولیایی بنام پول من، شغل من، اداره من، و حساب بانکی من، او را کور و کر و دیوانه می سازد و گاه برای دستیابی به این جنون به آسانی پای بر روی سعادت و آسایش نقد خود می گذارد و برای بچه هایش هم پشیزی قائل نمی شود.

این بزرگترین طاعون زن مدرن است و دامی است که نظام سرمایه داری پیش پایش پهن کرده است و تحت عنوان آزادی و استقلال او را به لحاظ جسمی و روانی و جنسی مفت و مجانی استثمار و غارت می کند. زن عاقل کسی است که حتی پول جیبی هم با خودش حمل نمی کند و برای خودش جداگانه هیچ پس اندازی نمی سازد.

آنچه که مرد را بیمار می کند زن را نابود می سازد. مردی که می پندارد بواسطه رشوه و حق حسابهای مالی به زنش دلش را به دست می آورد او در خطاست بلکه دلش را اسیر پول می کند و بدینگونه روحش را تبدیل به اشياء می سازد. مردی که زنش را دوست داشته باشد او را نمی خرد و برده پول خود نمی کند. تجربه مردانی که بدین واسطه موجب نابودی زندگی خود شده و حتی زن را به وسوسه طلاق انداخته اند یک عبرت جهانی است.

این از بی ظرفیتی زن نیست بلکه از لطافت روح اوست و دال بر رسالت ویژه ای است که خداوند برای هستی او قائل شده است. قدرت زن هرگز در جیب او نیست بلکه متکی به قدرت عشق و عطوفت او به همسر و فرزندان است و این بزرگترین سلاح اوست. قدرت اقتصادی از زن یک دیو می سازد دیوی شوهرخوار و بچه خوار و نهایتا خود-برانداز و مجنون. زن پولدار هرگز زن مهربانی از آب در نیامده است.

استاد علی اکبر خانجانی
کتاب دائرةالمعارف عرفانی جلد پنجم صفحه 243

Leave a Reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *