همه تنهایند ولی فقط اندکی بر تنهائی خود آگاهند و مابقی خود را در پس دیگران پنهان داشته اند تا خود را نبینند.
همه تنهایند زیرا هر کسی یک تن است از آنان که بر تنهائی خود آگاهند
فقط اندکی تنهائی خود را پذیرا هستند و مابقی آنرا طرد می کنند و به این و آن پناه می برند.
و از آنان که تهائی خود را پذیرا هستند فقط اندکی در خود وارد شده اند
و مابقی در شت درب خود سرگردانند و راه ورود به خود را نیافته اند.
و از آنان که بر خود وارد شده اند فقط انگشت شماری محلّ جلوس خود را یافته و در خود قرار گرفته و خود شده اند.
اینان انسانهای کاملند و موّحدان واقعی یعنی یکی شدگان با خود و خودشدگان.
منبع : برشی از کتاب دائره المعارف عرفانی ،جلد 4،صفحه 219،اثر استاد علی اکبر خانجانی