187-به زبان ساده،چشم آدمی بایستی در همه حال و هرکجا و در خواب و بیداری به جستجوی دیدار با خداوند باشد و این امر را در رأس همه امور زندگانی قرار دهد،این خودآگاهی همان منشأ اتصال به نور ذات هستی است.
این درس اول و آخر حکت اشراق و عرفان عملی و سیر وسلوک الی الله است.
کسی که این حکم را در صدر همه امیال و حواس خود قرار دهد،دائم الصلوه است و کوتاهترین راه از خود تا خدا را برگزیده است. این شریعت واحد آخرالزمان است.
منبع:کتاب عرفان چشم و گوش و زبان،صفحه21،اثر استاد علی اکبر خانجانی