ما بیچاره زنان!؟
(پاسخ به یک نامه)
سئوال :
جناب دکتر – با عرض سلام و خسته نباشید از اینهمه زحمات بی مزد و منتی که برای نجات مردم می کشید و البته حالا حالا جز فحش نصیبی نمی یابید . خدا اجرتان دھد. ولی درد دلی دارم بعنوان یک زن خانه دار:
من ھمه حرفهای شما را درباره مکرھای ھزاران توی زنان باور دارم چون خود یک زن ھستم و ھمه اینها را در نوع خودم بوضوح می بینم.
ولی اقای دکتر ما که نه دستمان بخدا میرسد زیرا خدا ھم ما راغضب کرده ومردان خدا ھم بما روی خوشی نشان نداده اند . و نه دستمان به قانون می رسد و نه حریف مردان می شویم و لذا جز مکر حربه دیگری برای دفاع از حق خود نداریم. آیا شما راه حل دیگری پیشنھاد می کنید؟
پاسخ : خداوند نه تنھا شما را غضب نکرده بلکه مورد اشد رحمت خود نسبت به مردان قرار داده است ولذا در کل قرآن فقط در یکی دو مورد زن را مورد امر ونهی و توبیخ قرار داده و در مابقی امور آزاد گزارده است در حالیکه مردان را به ھزاران امر مؤاخذه کرده است.
این خود زنان ھستند که با انکار ھمان یکی دو امر خدا، دست خود را از خدا کوتاه کرده و به دریوزگی مردان در آمده و برده یک لقمه نان شده اند.
زن اگر صادقانه عفت و عصمت خود را حفظ کند و ناز و عشوه و مکر را با مردش کنار بگذارد ازاسارت و دریوزگی مردان نجات می یابد و در حریم امن الهی به اوج عزت می رسد و نیازی به ھیچ قانونی ھم ندارد که از او دفاع کند. چنین کنید و نتیجه اش را ببینید . قول شرف می دھم
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف عرفانی ،جلد اول ،فصل اول ،فلسفه آدم و حوا،اثر استاد علی اکبر خانجانی