در قرآن می خوانیم که :“ھر …

من َعرف نفسه فقد َعرف ربّه» این کلام معروف و مشترک محمد (ص) و علی (ع) را عمداً به اصل عربی اش آوردیم تا حقیقتی که ناگفته مانده و بلکه مسخ شده است روشن گردد . معنای لفظی این کلام چنین است : «آنکس که نفس خود را شناخت به تحقیق که ّرب خود را شناخت» این سخنی است و شاید منحصر بفرد ترین پیامی است که ھم پیامبر و ھمۀ دوازده امام آنرا تکرار کرده اند و شرح داده اند و تقریباً ھمۀ اولیاء و عرفا و متفکّرین اھل معرفت نفس در جھان اسلام به آن اقتداء کرده اند .

آیا آدمی چه مقدار از ساعات و عمرش را در خود و با خودش زندگی می کند ؟ این سؤال به مثابه حرف اوّل و آخر خودشناسی و حکمت عملی و عرفان است .